مخراجکاری در صنعت جواهرات
مخراجکاری یکی از مراحل اساسی و نهایی ساخت زیورآلات جواهرنشان است. در این مرحله، سنگ‌ها یا نگین‌ها به طلا یا فلزات دیگر متصل می‌شوند. دقت و ظرافت در اجرای این مرحله، تأثیر بسزایی در کیفیت و قیمت نهایی جواهر دارد.
نکات مهمی که در حین مخراجکاری باید به آنها توجه شود:
- نحوه قرارگیری سنگ بر روی طلا یا فلزات دیگر:
- روش‌های مختلفی در مخراجکاری برای قرار دادن سنگ‌ها بر روی زیورآلات وجود دارد. هر روش در مخراجکاری نیاز به تراش ویژه‌ای دارد و کیفیت نهایی جواهر را تحت تأثیر قرار می‌دهد.
- حساسیت مرحله مخراجکاری در این است که اگر پایه‌های نگهدارنده سنگ به خوبی سنگ را در محل خود نگه ندارند، به مرور سنگ آسیب می‌بیند و کیفیت آن کاسته می‌شود.
- در مخراجکاری برای استحکام بیشتر جواهرات، استفاده از هیچگونه چسب و مواد شیمیایی مجاز نیست. جواهر باید بدون هیچ واسطه‌ای و با مهارت مخراجکار بر پایه نگین فلزی سوار شود.
- دقت و ظرافت در فشردن پایه‌های جواهر نیز حائز اهمیت است.
- انواع پایه‌ها در مخراج کاری:
- پایه سنگفرشی (Pave): از سنگ‌های کوچک و ظریف استفاده می‌شود. الماس‌ها باید دقیقاً یکسان باشند و با نظم هندسی در کنار یکدیگر جاگذاری شوند.
- پایه بالرین (Ballerina): برای چینش انواع الماس و نگین‌های ریز استفاده می‌شود.
- پایه کانالی (Channel): سنگ‌ها در یک خندق کانالی قرار می‌گیرند.
- پایه دیواره‌ای یا حفره‌ای (Bezel): سنگ با یک حلقه فلزی احاطه می‌شود.
- پایه چنگه‌ای (Prong): سنگ با چنگه‌های نگهدارنده ثابت می‌شود.
- پایه خوشه‌ای (Cluster): چندین سنگ کوچک در کنار یکدیگر قرار می‌گیرند.
- پایه مهره‌ای (Bead): سنگ‌ها با مهره.
